Hebt u even?
Borden wassen
Denk je een beetje om jezelf? Dat wordt nogal eens gezegd tegen mensen die dreigen zichzelf voorbij te lopen in hun zorg voor anderen. ”Je moet ook om jezelf denken hoor!“
Kort geleden kwam die opmerking ter sprake in een gesprek. Toen we belden met een vriendin. Op de vraag “Hoe gaat het?” kregen we als antwoord: “Niet best”. Toen wisten we het al. Haar man vraagt veel zorg en vooral ’s nachts, als zij probeert aan de broodnodige slaap toe te komen.
Ze vroeg zich af wat die opmerking dan betekent en zei: “Ik kan me toch niet omdraaien en verder slapen als hij hulp nodig heeft?” Net zoals dat meisje in de reclame voor een ‘zonvakantie’ dat tegen haar vader zegt: ja hoor es? Dat kon ze niet en dus deed ze dat niet. Zodat van nachtrust weer niet veel kwam.
Daarover doordenkend dacht ik: Je zegt dat uit zorg, omdat je ziet dat de ander een zware taak heeft en niet veel puf meer heeft. Maar als je het zegt, zeg je het dan niet te vlot? Zoals de bekende stuurman aan wal? Moet jij op zo’n moment ook eens niet aan jezelf denken, maar dan door wel iets te doen? Kun jij er aan mee werken dat het haar wel lukt? Dat ze even rust heeft, of weg kan en ‘aan zichzelf toekomt?’ Anders ben ik weer één van de beste stuurlui aan de wal. Die signaleert en goed ziet wat er aan de hand is maar het bij meelevende woorden laat?
Een dominee eindigde zijn preek: “En wat doe je als je vanavond ‘goed gekerkt hebt?’ Ben je van plan om morgen andere kinderen van God op te zoeken en er nog eens fijn over te praten? Ik zou het niet doen. Je kent vast iemand met veel zorgen die haar taak nauwelijks aan kan? Was voor haar eens de borden! Amen.”
Anders gezegd: Buurvrouw, neem even tijd voor je zelf… wij denken intussen zo om jou!
Schreef een wijze niet eens: Draagt elkanders lasten en vervult alzo de wet van Christus?
Zegert de Graaf