Hebt u even? 

Verkiezingen met gebak

Hebt u een gebakje genomen op 15 maart? De dag van de verkiezingen? Ik was het van plan en vergat het n.b.
Hoezo gebak? vraagt u.

Wel, Willem Breedveld, ooit commentator bij “Trouw”, trakteerde de redactie op een verkiezingsdag altijd gebak. Ter ere van de democratie.

Ik ben het nooit vergeten.

Niet dat de democratie altijd een feest is om mee te maken. Zeker de laatste tijd niet. Maar het blijft een goede zaak dat ieders stem wordt meegeteld als het gaat over het besturen van dit land.

Natuurlijk kun je er van alles tegenin brengen.. Als de door jou gekozen mensen en partijen zich niet aan hun beloften houden dan vraag je je echt af wat jouw stem er toe doet. Moet je nog wel blijven stemmen? “Nee”, zei iemand op straat. “Ik stem niet meer!” “Maar houd je dan ook je mond als het over de politiek gaat?” vroeg ik. Haar antwoord komt nog.

 Denk even na: Hoe velen leven in deze wereld in een land waar geen democratie is. Waar éen machtige aan de top alles bepaalt. En als je niet meeloopt word je gevangen genomen? Als ik daarnaar kijk ben ik altijd weer blij dat ik toch in alle vrijheid mag spreken en stemmen.

 Ooit was in Zuid Afrika de eerste democratische verkiezing na de apartheid. Zwarten en witten mochten allemaal stemmen. ’s Avonds zag ik er beelden van. Een zwarte vrouw kwam in beeld, feestelijk aangekleed. Ze had zeker 10 uur in de rij gestaan in de brandende zon en nu was ze aan de beurt. Ze straalde van blijdschap. En zei, toen de verslaggever haar vroeg hoe ze zich voelde : “Meneer, ik ben zo blij. Ik ben 70 jaar en nu mag ik ook meedoen om een regering te kiezen.” Ik zag geen gebak maar het was wel feest.

 Daar moest ik aan denken toen we naar het PMT in de Tulpstraat liepen om te stemmen. De gedachten over het verleden liet ik achter me en aan tafel baden we dankbaar voor al die mensen die toch maar weer aan de slag gaan. Het gebakje kwam een dag later.

Zegert de Graaf