Hebt u even?
Je zult toch ‘uitverkoren’ zijn…
Wat ik nu schrijf, dat zeg ik alvast, is niet gebeurd. Maar stel u voor dat u in de krant las dat op allerlei plaatsen Russisch-Orthodoxe kerken werden vernield omdat Rusland de Oekraïne heeft aangevallen. Dat zou schandalig zijn toch? Ook al begrijpen we totaal niet hoe die kerk in Rusland zo achter Poetin kan staan.
In dagblad Trouw stelde vorige week de joodse schrijven Marcel Möring zo’n vraag aan de orde.
Hij schrijft in dat artikel over de strijd tussen Israël en Gaza. Over de verschrikkelijke aanslag op 6 oktober 2023 en de strijd die daar vanaf die datum aan de gang is. Kort daarna waren er protesten op allerlei plaatsen in West Europa, vooral rondom universiteiten, tegen Israël.
De kreet “From the river to the sea” werd overal gehoord. In allerlei West-Europese landen werden joodse mensen het mikpunt om wat in Israël, en door de Israëlische regering, werd gedaan. De meest uitgesproken kreet was: Abolish Israël! Schaf Israël af! Joodse sprekers, scholen, restaurants en synagogen moesten het ontgelden. Omdat de regering van Israël, die zij niet gekozen hadden en waar ze het soms echt mee on-eens waren, gereageerd had op een lafhartige aanval.
Als hij daar op doordenkt komt hij op de volgende vragen: China onderdrukt al jarenlang (o.a.!!) de Oeigoeren. Waar lees je dat Chinese restaurants in Europa het moeten ontgelden? Militante en extreme Moslimorganisaties vervolgen op gruwelijke manier honderdduizenden Nigerianen. Waar lees je van vernieling van moskeeën in Europa? Nergens toch? Nee, want wat hebben Chinezen en Moslims hier te maken met ‘wat in hun land(en) gebeurt?’
Maar nu Israël. Iedereen kan weten dat joden in West-Europa niet verantwoordelijk zijn voor wat de Staat Israël doet. Soms nemen ze er openlijk afstand van. En toch worden zij – soms gewelddadig op straat! – wel aangevallen.
Zit dit er dan toch achter: Dat er een God is die hen als volk heeft uitverkoren? Dat zal het zijn. Dus om nou te zeggen dat het fijn is om ‘uitverkoren te zijn’. Vraag dat maar aan die Ene Jood die we deze week volgen.
Zegert de Graaf