Hebt u even? 

Tijd voor een moedige en koppige Kerk

Het is heel wat jaren geleden. Ik was nog adjunct-directeur van een school voor LBO. Een vader kwam op spreekuur en vertelde zijn probleem: Hij vertelde dat zijn oudste zoon, leerling in de brugklas, ‘een eigen willetje’ begon te krijgen. Het probleem was dat hij zijn vader begon  tegen te spreken! Ik dacht: Nu pas? Dat is laat. Maar ik hield me in. Hij was koppig en lag alsmaar dwars. In de Bijbel heet dat ‘hardnekkig’. Mozes werd gewaarschuwd door God dat Israël een hardnekkig volk was! Maar er zit ook een positieve kant aan zo’n woord: later in de geschiedenis bleef Israël moedig en hardnekkig leven met thora en sabbath !!! 

Het kwam me in de gedachten toen ik de toespraak las van de nieuwe scriba van de PKN, Kees van Ekris, na zijn verkiezing. Hij wenste de kerk moed toe. De houding om hardnekkig te weigeren zich neer te leggen bij ‘wat de wereld haar opdringt’ en er koppig tegenin durven te gaan. En ik dacht: Ja, dat! Zo! Laten we zo kerk zijn… (en ik volg de punten die hij noemt): 

Als mensen met de hardnekkige moed om in de samenleving een gemeenschap rond Christus te vormen . 

…die zich niet uit elkaar laat drijven en koppig bijeen (bij Een) blijft in alles wat ons overkomt en met alle verschillen die er zijn. 

… die tegen alle haat- en angstliederen in, tegen de leegte en ontreddering in, koppig heilig- Andere liederen blijft zingen. 

… die jongeren moedig de ruimte geeft om ons voor te gaan in een dapper leven met de Heer. 

… die  koppig blijft samenkomen, ook wanneer de kerk tegenvalt en vaak ‘mensenwerk’ blijkt te zijn. 

… die halsstarrig alsmaar dat ene Boek blijft open doen om daaruit te leren. 

…die met de hele wereldkerk moedige vredestichters durven te zijn.

Dat ja! Zo! een kerk met een kop erop. Beter: met haar Hoofd er elke dag bij.

Ook daarom zijn we moedig, voor de hele wereld uit met haar agenda, begonnen aan een nieuw jaar. Van Advent tot Eeuwigheidszondag!

Zegert de Graaf